അത്രമേല്‍ ഇഷ്ടത്തോടെ...

നോവ് പെയ്യുന്ന രാവുകളില്‍
ഓര്‍മ്മകള്‍ പുതച്ച്
ചിലര്‍
കണ്ണാരം പൊത്തിക്കളിക്കുന്നു...

കൈവെള്ളയില്‍ നിന്ന്‍
ജലം പോലൂര്‍ന്ന്‍ പോകുന്നു
ജീവിതവും...

ഓര്‍മകളെ....
നിങ്ങളൊരു
ചെന്നായക്കൂട്ടമായി
എന്‍റെ മേലെത്ര നാളായെത്ര
ദയാരഹിതമായി.....

ദൈവമേ....
വാക്കുകള്‍
മറന്നു പോയവര്‍ക്ക്
കിനാക്കള്‍ കൊണ്ടൊരു
കൊട്ടാരം കെട്ടിക്കൊടുക്കണേ.....

അതിന്‍റെ
ചില്ലു വാതിലുകളില്‍
അവര്‍ക്ക് മാത്രം കാണാവുന്ന
ചിരികളില്‍
അവരെ മാത്രം,
അവര്‍ക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടവരെ മാത്രം
അത്രമേല്‍ ഇഷ്ടത്തോടെ
കാത്തു കൊള്ളണേ.....