പ്രണയപ്പനി

പനി പടര്‍ന്ന ചില്ലകളില്‍
കൊക്കുരുമ്മിക്കൊണ്ട്
നീയെങ്ങോട്ടാണ്
വിളിക്കുന്നത് ..?

അസ്തമയങ്ങളിനിയും വരും
ഉദയങ്ങളും...

മടുപ്പും കിതപ്പുമില്ലാത്ത
സൂര്യ സഞ്ചാരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍
വഴി പിഴച്ചു പോകാന്‍
എനിക്കും നിനക്കും മാത്രമൊരു
യാത്രാ ദാഹം

പ്രണയത്തീയ്യിലൊഴിക്കാ‍ന്‍
മനസ്സിലൊരു
ഹവിസ്സിന്‍ ഖനിയുണ്ട്

തീച്ചൂടുണ്ട്
നിന്റെ കൈ ഞരമ്പില്‍.
പൊള്ളിപ്പനിയെന്ന്
അമ്മ കരയും
തുളസിയരച്ചു നെറ്റിയില്‍ പുരട്ടും

എനിക്കറിയാം
അമ്മക്കാറ് മൂടിയ
ആകാശക്കരയില്‍ വെച്ച്
നിന്റെ പനി എന്നിലേക്ക്‌ പടരും

ഉമ്മ വെച്ചുണര്‍ത്തിയ
ഓര്‍മ്മപ്പരുന്തുകള്‍
ബോധത്തിലേക്കാഞ്ഞു പറക്കും

മറക്കാനായിക്കരുതിയ
ഓര്‍മ്മത്താളുകളപ്പാടെ
തുറന്നു കാണിച്ച്
കണ്ണ് നനയിക്കും

താഴെ,
നീല നിറത്തില്‍
കാണുന്നതാണ് കടല്‍...

കാണുന്നില്ലേ...
അതിന്റെ അടിയിലൊരു
കണ്ണാടി മാളിക

അത് നമുക്കുള്ളതാണ്
നമുക്ക് മാത്രം...