അനുഭൂതി

നിശ തന്‍ ഇരുണ്ട യാമങ്ങള്‍

കൊഴിഞ്ഞിറങ്ങുന്നൂ മൂകമായ്‌
വലയില്‍ പിടയും കലമാനിന്‍ രോദനം
ആരവങ്ങളൊടുങ്ങാത്ത മനസ്സിന്‍റെ മയക്കം

ആയിരം വിഷ ബാണമേറ്റതു പോല്‍ പുളയും
നിദ്രയ്ക്കന്യയാം അമ്മ തന്‍ ചേതന
പൈതലിന്‍ വരണ്ടയധരങ്ങള്‍
ജീവാമൃതം തേടുന്നു

അര്‍ബുദം കാര്‍ന്നിടും സ്തനങ്ങളില്‍
കുഞ്ഞിന്‍ കരങ്ങള്‍ പരതിടുന്നു
കിനാവില്‍ ലയിച്ചിടും ജനനിയെ
വിങ്ങുന്ന വേദന ഉണര്‍ത്തിടുന്നു
കുഞ്ഞിന്‍റെ കരങ്ങളാ മാറിലമരുന്നു
വേദനയാല്‍ പുളയുന്നൂ വ്രണിത ഹൃദയം

മയങ്ങിക്കിടക്കും അമ്മ തന്‍ തൃഷ്ണ
അറിയാതുണര്‍ന്നീടുമീ വേളയില്‍
പുണരുന്നൂ കുഞ്ഞിനെയാക്കരങ്ങള്‍
അമ്മതന്‍ ആത്മാവിന്‍ നിര്‍വൃതിയാല്

ഒടുങ്ങാത്ത ദാഹത്താല്‍ കുഞ്ഞു പതറുന്നു
വേദന പുളയുന്ന നിന്‍മാറ് കനിയുന്നു
കരങ്ങള്‍ നീട്ടുന്നു നീ
കുഞ്ഞിനെ അണയ്ക്കുന്നു

നീറുന്ന മാറില്‍ ചുരത്തുന്ന പാല്‍ നിറം
ഏറെ കറുത്തു പോയ് ജീവന്‍ പിടഞ്ഞു പോയ്
അമ്മ തന്‍ മാറിലേക്കധരങ്ങള്‍ തേടുന്നു
നിന്‍ ചുടു രക്തം നുണഞ്ഞവനമരുന്നു

അര്‍ബുദം കാര്‍ന്നിടും നിന്‍സ്തനം ചപ്പുന്ന
കുഞ്ഞിന്‍റെ ഉള്ളം വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടാവുമോ...?
തപിക്കുന്നുണ്ടമ്മതന്‍ ചേതനയെങ്കിലും
അമ്മയ്ക്ക് തന്‍ കുഞ്ഞനുഭൂതിയായിടുന്നു...

ഇതിന് മലയാളത്തിലെ ഒരു വാരികയില്‍ വന്ന കഥയോട് കടപ്പാട്