അമ്മക്കിളി

ഒതുക്കു കല്ലു പോലെ
വഴി പോക്കരുടെ
ചവിട്ടേറ്റ് തേഞ്ഞു തേഞ്ഞ്
അലക്കു കല്ലു പോലെ
വിഴുപ്പലക്കലിന്‍റെ വേദനയില്‍
മിനുസമായി

നുകം വലിച്ചോടിയ
കാളയെപ്പോലെ
വഴിമറന്ന് കിതച്ചു കിതച്ച്..

കോളാമ്പിയൊഴിയാത്ത
രാവുകളില്‍
കുരച്ചു കുരച്ച് നെഞ്ചിടറുമ്പോള്‍
പറക്കാന്‍ വെമ്പുന്ന ജീവന്‍
അമര്‍ത്തിത്തിരുമ്മി

ഉള്ളില്‍ പെയ്യുന്ന പെരുമഴയൊളിച്ച്
നരച്ച മുടിയിഴകളില്‍ വിരല്‍ തൊട്ട്
ചിറകു കുടഞ്ഞ്‌

വറുതിയുടെ മഴപ്പെയ്ത്തില്‍
ഇരുള്‍ വീണ വഴികളില്‍
ഇടറിപ്പറന്ന്

ചിറകു മുളയ്ക്കാത്ത
പെണ്‍ കിളികള്‍ക്കായി
തകര്‍ന്ന കൂട്ടിനു താഴെ
ചൂളം വിളികളുയരുമ്പോള്‍
ചിറകു വിരുത്തി

കൊടുങ്കാറ്റ് ബാക്കി വെച്ച
ഒടിഞ്ഞ മരച്ചില്ലയിലെ
കുഞ്ഞു തൂവലുകള്‍ പെറുക്കി

തിമിരക്കാഴ്ച്ചയില്‍
തെളിയാതെ പോയ  
തീക്കൂനയില്‍ വേവുമ്പോഴും
കുഞ്ഞു കിളികളെത്തിരഞ്ഞ് ....